၁၄ ဇွန်
“ဖြေလျှော့မှု ၁ ဒသမ ၀” ဟု အမည်ပေးထားသော ဖြေလျှော့မှုလုပ်ငန်းစဉ်အသစ်အရ အိန္ဒိယနိုင်ငံတစ်ဝန်းတွင် ကုန်ပဒေသာဈေးဆိုင်ကြီးများ၊ ဘာသာရေးအထွတ် အမြတ်ပြုရာနေရာများ၊ ကုန်ထုတ်လုပ်သော စက်ရုံ၊ အလုပ်ရုံများ၊ ရုံးများနှင့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ၏ လုပ်ငန်းခွင်များကို ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်လိုက်ပြီဆိုသော သတင်းတစ်ပုဒ်ကို ကျွန်ုပ်ဖတ်ရှုရသောအခါ ကမ္ဘာ့ကပ် ဘေးဆိုးကြီးကြောင့် လူထု၏ ဟဒယနှလုံးသားများ သရိုးသရီဖြစ်နေရသည့်ဘဝမှ လောကအတွက် ရှင်သန် ရုန်းထကြတော့မည့်အနေအထားတစ်ရပ်ကို မဇ္ဈိမဒေသသားတို့ တွေ့မြင်ကြရချေပြီဟု ကျွန်ုပ်တွေးတောမိ လေ၏။
အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် ဇွန် ၁ ရက်မှအစပြု၍ “ကျန်းမာရေးခြေချုပ်ချမှု”၏ပဉ္စမအကျော့ဖြေလျှော့မှုကို စတင်ခဲ့၏။
“ဖြေလျှော့မှု ၁ ဒသမ ၀” သို့မဟုတ် “ကျန်းမာရေး ခြေချုပ်ချမှု ၅ ဒသမ ၀” သည် ဇွန် ၈ ရက်တွင် စတင် ခဲ့၏။ စီးပွားရေးနှင့် လူမှုရေးဘဝတို့ကာလအတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ မွန်းကျပ်နေခဲ့ရာမှ ပြန်လည်၍ လျော့ပါး သက်သာလာ၏။
ကျန်းမာရေးအရ ခြေချုပ်ချမှု သုံးလနီးပါးကြာမြင့် ခဲ့ပြီးသော်ကား တစ်ရံမစဲ သဲသဲအုတ်အုတ် လှုပ်လှုပ် ရှားရှားဖြစ်စေသော ကိုရိုနာပိုးကို သဲသဲမဲမဲ ရှာဖွေဖော်ထုတ်ခြင်း၊ နှိပ်ကွပ်ချေမှုန်းခြင်းတို့၏ ရလဒ်ကောင်းအဖြစ် ဖြေလျှော့မှုကို ပြန်လည်ပြုလုပ်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်ရှုမြင်မိ၏။
နိုင်ငံတော်ယန္တရားကြီး ကမ္ဘာတစ်ဝန်း ကပ်ရောဂါဘေးဆိုးကြီးနှင့် ယှဉ်တွဲ နေထိုင်ကြရလျက် မိသားစုကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု ဆိုင်ရာပြဿနာများ၊ လူမှုရေးအထီးကျန်ဆန်မှုဆိုင်ရာ ပြဿနာများနှင့်အတူ လူသားအသီးသီး ယူကြုံးမရ အပူလုံးကြွကာ ဖြစ်ခဲ့ကြရပြီးလေသော် နိုင်ငံတော် ယန္တရားကြီး ပြန်လည်လည်ပတ်လာခြင်းကို တစ်စတစ်စ တွေ့မြင်လာကြရပေပြီ။
ယခုအချိန်အထိ ကိုဗစ်-၁၉ လူ၌ကူးစက်မှု “သုည” အထိလျှော့ချနိုင်စေရန် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ရည်မှန်းချက် ပေါက်မြောက်ခြင်းမရှိသေးဘဲ “ကိုဗစ်ရောဂါ ကင်းစင်ဖို့ လူတိုင်းလက်ဆေးစို့” ဟူသော ဆောင်ပုဒ်နှင့် အညီ ကျွန်ုပ်တို့ “တစ်ဝေးတည်းဆေး” နေကြရဆဲပင်။
အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ဒေသအသီးသီးတွင် ရစွမ်းသမျှ အရင်းအမြစ်များကို အသုံးချကာ လူထုအားဖြင့် ကိုရိုနာ ကပ်ဘေးဆိုးကြီးကို အတူယှဉ်တွဲချေမှုန်းခဲ့ကြ၏။ ဝါရမိတ္တုရက်များ (ဝါ) ရက်ဆိုးရက်ညံ့များ ကုန်ဆုံးလွန် မြောက်လေသော် တင်းကျပ်မှုမှသည် ဖြေလျှော့မှုဆီသို့ ပြန်လည်ဦးတည်လာသည်။
အိန္ဒိယနိုင်ငံရှိဒေလီ၊ ကာနာတာကာ၊ ပန်ဂျပ်စသည့် မြို့ကြီးများတွင် ဟိုတယ်များ၊ စားသောက်ဆိုင်များ၊ ကုန်ပဒေသာဈေးဆိုင်များနှင့် ဘာသာရေးဝတ်ပြု ကိုးကွယ်ရာနေရာများကို ဇွန် ၈ ရက်မှစ၍ ပြန်လည် ဖွင့်လှစ်ပေးလိုက်ပြီဖြစ်သည်။
“ဖြေလျှော့မှု ၁ ဒသမ ၀” လမ်းညွှန်များနှင့်အညီ လူမှုရေးနှင့် စီးပွားရေးဘ၀ လှုပ်ရှားမှုများကို ပြန်လည် တွေ့မြင်ကြရပေပြီ။ ဝါဏိဇ္ဇတည်းဟူသော ကူးသန်းရောင်းဝယ်မှုများ ပြန်လည်သက်ဝင်လှုပ်ရှားခြင်းနှင့်အတူ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေသော ကုန်သွယ်ရေးလုပ်ငန်းများ ပြန်လည်ဦးမော့လာပေလိမ့်မည်။ ကုန်သွယ်မှုကဏ္ဍရှိ စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်သူ၊ ကုန်ပစ္စည်းထုတ်လုပ်သူ၊ ကြိတ်ခွဲသူ၊ သယ်ယူပို့ဆောင်သူ၊ သိုလှောင်သူ၊ ထုပ်ပိုးသူ၊ ဖြန့်ဖြူးရောင်းချသူ၊ စားသုံးသူ အစရှိသော ဖြန့်ချိရေးကွန်ရက်ကြီး (ol) Supply Chain ပြန်လည်လည်ပတ်လာပေလိမ့်မည်။
လွတ်မြောက်မှုလမ်းစ ဒေသဆိုင်ရာ ကူးသန်းရောင်းဝယ်ခြင်းမှသည် နိုင်ငံတကာနှင့်ချိတ်ဆက်၍ ကူးသန်းရောင်းဝယ်နိုင်စေ ရန် လမ်းပွင့်သွားပေလိမ့်မည်။ ကပ်ဘေးမှ သက်သာခွင့်ရသည့်ကာလအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့ ရှုမြင်ကြရပြီးလျှင် ရောဂန္တရကပ်၏ အငြိအတွယ်၊ အနှောင်အဖွဲ့တို့မှ လွတ်မြောက်မှုလမ်းစကို ရှာတွေ့ကြပေပြီ။
ပြည်သူလူထုအနေဖြင့် မရှိမဖြစ်အရေးပါသော ကျန်းမာရေးဝန်ဆောင်မှုလုပ်ငန်းများနှင့် ချိတ်ဆက်နိုင် စေရန် အိန္ဒိယအစိုးရအဖွဲ့၏ လမ်းညွှန်ချက်အရ တီထွင် ထုတ်လုပ်ထားသော Aargoya Setu app “အက်ပလီကေးရှင်း' ကို ပြည်သူတို့က သူတို့၏ မိုဘိုင်းဖုန်းများတွင် ထည့်သွင်းလျက်ရှိကြ၏။
စတုတ္ထအကျော့ ဖြေလျှော့မှု လွန်မြောက်လေသော် “ဖြေလျှော့မှု၁ ဒသမဝ” ဝင်ရောက်လာသည်။ နိုင်ငံတော်၏ စီးပွားရေး ပြန်လည်ရှင်သန် ဦးမော့လာစေရေးအလို့ငှာ နေရာဒေသအချို့နှင့် လုပ်ငန်းကဏ္ဍအချို့တို့ ဖြေလျှော့မှု ပြန်လည်ပြုလုပ်ရန် အစိုးရအဖွဲ့က ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ကပ်ဘေးခြိမ်းခြောက်မှု ပြင်းထန်နေဆဲဖြစ်သော အရပ်ဒေသများတွင်မူ ဖြေလျှော့မှုများ ပြုလုပ်နိုင်ခြင်းမရှိဘဲ ယခုလကုန်အထိ ကျန်းမာရေးခြေချုပ်ချမှုများကို ပြုလုပ် ထားရဆဲဖြစ်သည်။
လူမှုရေးခွာဟမှုစည်းမျဉ်းကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးဆိုင်ရာစည်းမျဉ်းများကို အလေးမူလျက် ဒေသအလိုက်၊ မြို့အလိုက်မတူကွဲပြားသော ဖြေလျှော့မှု နိဿယများကို ပြည်သူတို့ လိုက်နာကြရ၏။
မြို့တော် နယူးဒေလီတွင်ဝတ်ပြုဆုတောင်းသူများနှင့် ဈေးဝယ်ထွက်သူများက နှာခေါင်းစည်းများကို စည်းနှောင်လျက် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ခြောက်ပေ(နှစ်မီတာ) ကွာဟလျက် ရှိနေကြသည်။ အဆောက်အအုံများအတွင်းသို့ မဝင်ရောက်မီ အဖျားတိုင်းကြရ၏။ ၇၅ ရက်တိုင်တိုင် ကျန်းမာရေးခြေချုပ်ချခံရမှုမှ လွတ်မြောက်လာကြချိန်တွင် လွတ်လပ်မှုနှင့် ပျော်ရွှင်မှုတို့ကို စတင်ခံစားလာကြရ၏။
အနောက်ဘင်္ဂလားပြည်နယ်၊ ဂူဂျာရတ်ပြည်နယ်၊ ဥတ္တရာခန်းပြည်နယ်၊ ဥတ္တရာပရာဒေ့ရှ်ပြည်နယ်၊ ဘီဟာ ပြည်နယ်၊ ရာဂျာစသန်ပြည်နယ်၊ အာရုံချယ်ပရာဒေ့ရှ် ပြည်နယ်တို့တွင် ပြည်သူများ နေအိမ်ပြင်ပသို့ ထွက်ခွာလာ ကြကာ လူမှုရေးဘဝလှုပ်ရှားမှုများ ပြန်လည်အသက်ဝင် နိုးထလာသည်။
ပဉ္စမမြောက်နေရာ ကိုဗစ်-၁၉ကူးစက်ခံရသူဦးရေအရ အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် စပိန်နှင့် အီတလီနိုင်ငံတို့ထက်သာလွန်ခဲ့ပြီး ကပ်ဘေး ဆိုက်ရောက်မှု အဆိုးရွားဆုံး ကမ္ဘာ့နိုင်ငံများစာရင်းတွင် ပဉ္စမမြောက်နေရာကို ရယူထားသည်။
အမေရိကန်၊ ဘရာဇီး၊ ရုရှား၊ ဗြိတိန်နိုင်ငံတို့ပြီးလျှင် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ကပ်ဘေးအထိနာဆုံးနိုင်ငံအဖြစ် ရပ်တည် နေသော အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် ကိုဗစ်-၁၉ အတည်ပြုလူနာ သုံးသိန်းကျော်ရှိခဲ့ပြီး သေဆုံးသူ ၈၈၈၄ ဦးရှိခဲ့သည်။ မဟာရာရှကြာပြည်နယ်၊ တမီလ်နာဒူးပြည်နယ်၊ မြို့တော် ဒေလီ၊ ဂူဂျာရတ်ပြည်နယ်၊ ဥတ္တရာပရာဒေ့ရ်ပြည်နယ်တို့သည် ကပ်ဘေးဒဏ်အဆိုးရွားဆုံးဒေသများအဖြစ် ထိပ်ဆုံးမှ ရပ်တည်နေကြသည်။ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အနောက်ပိုင်းကျွန်း ဆွယ်ဒေသဖြစ်သော မဟာရာရှုတာပြည်နယ်တွင် ကိုဗစ် အတည်ပြုလူနာဦးရေသည် တစ်သိန်းအမှတ်ကို ကျော်လွန် သွားပြီဟု ပြည်နယ်ဝန်ကြီးချုပ် ဥဒေးတက်ခရေးက ဇွန် ၁၂ ရက်တွင် ထုတ်ပြန်ကြေညာခဲ့သည်။
အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ကိုဗစ်အတည်ပြုလူနာဦးရေ စုစုပေါင်း ၏သုံးပုံတစ်ပုံမှာ မဟာရာရှကြာပြည်နယ်တွင်ဖြစ်ပြီး ပြည်နယ်မြို့တော် မွမ်ဘိုင်းတစ်မြို့တည်းမှာပင် ကိုဗစ်လူနာ ၅၂၆၆၇ ဦး၊ သေဆုံးသူ ၂ဝ၄၄ ဦးရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
မွမ်ဘိုင်း(ယခင်အခေါ် ဘုံဘေ) မြို့သည် လူဦးရေ သိပ်သည်းလှသည့် မြို့ကြီးဖြစ်ပြီး အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အကြီးဆုံး မြို့ကြီးဖြစ်ကာ ပင်လယ်ဆိပ်ကမ်းတည်ရှိမှုနှင့်အတူ ဘဏ္ဍာရေးအချက်အချာအဖြစ် ရပ်တည်နေသည်။ မွမ်ဘိုင်း မြို့ရှိ 'ဒါရဗီ' အမည်တွင်သောအရပ်မှာ အာရှတိုက်တွင် အကြီးဆုံးသော ပျံကျရပ်ကွက်အဖြစ် ကျော်ကြားလှပြီး ယင်းအရပ်တွင် ကိုဗစ်လူနာ ၂၀၀၀ အမှတ်ကို ကျော်လွန် ခဲ့သည်။
မဟာရာရှ ပြည်နယ်အစိုးအဖွဲ့မှ လူမှုရေးတရား မျှတရေးဝန်ကြီး ဒါနန်းမန်ဒီသည်ပင်လျှင် ကိုဗစ်ပိုးတွေ့ရှိခဲ့ရပြီး ယခုအချိန်အထိ ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရသူ ဝန်ကြီးသုံးဦး ရှိခဲ့ပေပြီ။
အိန္ဒိယပြည်နယ်များအနက် စီးပွားရေးအင်အားအရ အကြီးမားဆုံးတည်ရှိရာ ပြည်နယ်မှာ မဟာရာရှကြာ ပြည်နယ်ဖြစ်ပြီး ယင်းမြို့ရှိ မိုးမျှော်တိုက်ကြီးများက အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ စီးပွားရေးအင်အား ဝင့်ကြွား၊ မြင့်မားပုံကို သရုပ်ဖော်ကျူးလျက်ရှိသည်။ မွမ်ဘိုင်းမြို့သည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ဖျော်ဖြေရေးလုပ်ငန်းကြီးကို ဗဟိုပြုလျက် ဟင်ဒီဘာသာ စကားပြောရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားများကို တရစပ်ထုတ်လုပ် ပေးလာခဲ့သည့် “ဘောလိဝုဒ်” တည်ရှိရာ မြို့မဟာ ဖြစ်သည်။
ကမ္ဘာပေါ်တွင် “ဇာတ်လမ်းရုပ်ရှင်” ထုတ်လုပ်မှုအရ အင်အားအကြီးဆုံး ဘောလိဝုဒ်သည် တစ်နှစ်လျှင် ရုပ်ရှင် ဇာတ်ကားပေါင်း ၂၀၀၀ ခန့် ထုတ်လုပ်ခဲ့သော်လည်း ယခုအခါ ကပ်ဘေးဆိုက်ရောက်မှုကြောင့် စီးပွားရေးအရ ထိခိုက်ဆုံးရှုံးရမှုများရှိလာပုံကို သတင်းများတွင် ကျွန်ုပ် ဖတ်ရှုရလေသည်။
ကမ္ဘာ့ဘဏ်၏တွက်ကိန်းအရ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ၂၀၂၁ ဘဏ္ဍာရေးနှစ်အတွက် စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသည် ဆယ်စုနှစ်သုံးစုတာကာလအတွင်း အနိမ့်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိမည်ဟု ကျွန်ုပ်လေ့လာတွေ့ရှိရ၏။ ၁၉၉၀ ပြည့် လွန်နှစ်များမှစ၍ ဈေးကွက်နှင့် ဝန်ဆောင်မှုအခြေပြု လုပ်ငန်းများအပေါ်အခြေခံကာ စီးပွားရေးမူဝါဒများကို ဖြေလျှော့ပေးမှုနှင့်အတူ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်ကိုင်ခွင့်ပေးခဲ့သော အိန္ဒိယနိုင်ငံသည် အာရှဒေသတွင် စီးပွားရေးအင်အားကြီးနိုင်ငံအဖြစ် ရပ်တည်ခဲ့ရာမှ ကမ္ဘာ့ကပ်ဘေး ရောဂါဆိုးကြောင့် စီးပွားရေးအရ ဆုံးရှုံးနစ်နာမှုများ ကြီးမားခဲ့ပေသည်။
သတင်းကောင်း သို့ရာတွင် ယခုအခါ ကျန်းမာရေးခြေချုပ်ချမှုကို တစ်ဆင့်စီ ပြန်လည်လျှော့ချပေးလာရာ အိန္ဒိယနိုင်ငံ တစ်ဝန်း အလုပ်အကိုင်ဆုံးရှုံးမှုနှုန်းမှာ မေလကုန်တွင် ၂၀ ဒသမ၁၉ရာခိုင်နှုန်းရှိခဲ့ရာမှ တစ်စတစ်စကျဆင်းလာခဲ့သည်မှာ သတင်းကောင်းတစ်ပုဒ်ဟု ဆိုနိုင်ပေလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ကျေးလက်ဒေသ အလုပ်အကိုင်ဆုံးရှုံးမှုနှုန်းမှာမူ အပြောင်းအလဲမရှိသေးဘဲ ၁၈ ရာခိုင်နှုန်းဝန်းကျင် တွင် တန့်မြဲတန့်နေဆဲဖြစ်ရာ စီးပွားရေးပြန်လည်ဦးမော့ လာရန်လည်းကောင်း၊ ကပ်ဘေးဝဲဂယက်မှ ပြည်သူတို့ ပြန်လည်ရုန်းထနိုင်ရန်လည်းကောင်း ကာလကြာရှည် ဝါယမစိုက်ကာ ဆက်လက်ကြိုးပမ်းကြပေဦးမည်။
ကပ်ဘေးအန္တရာယ်လုံးဝပျက်သုဉ်းခြင်း မရှိသေး သောကာလဖြစ်ခြင်းကြောင့်လည်းကောင်း၊ ရောဂါကပ်ဘေးကို အလျှင်းမပယ်နိုင်သေးသဖြင့် ကျန်းမာရေးအရ သံသရာလည်နေရဦးမည့် ကာလဖြစ်ခြင်းကြောင့် လည်းကောင်း ကိုဗစ်တည်းဟူသော ကပ်ရောဂါသည် အိပ်မက်ဆိုးပမာ ဆက်လက်ခြိမ်းခြောက်နေဆဲဖြစ်ရာ အိန္ဒိယပြည်သူများနည်းတူ ကျွန်ုပ်တို့မြန်မာပြည်သူများကလည်း ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ပိုး၏ ကောက်ကျစ်ယုတ်မာလှသော ဝင်္ကန္တဉာဏ်ကို ဆင်ခြင်ဉာဏ် 'သမ္ပဇဉ်' နှင့် သတိတရားတို့ဖြင့် ရင်ဆိုင်ကျော်လွှားနိုင်ကြလိမ့်မည်ဟု ကျွန်ုပ်တွေးတောမိရင်း “ကပ်ဘေးကြီး ဆုံးခန်းတိုင်စေ ပြုံးပန်းလှိုင်ဝေ ပြည်သူများ” ဟု ကျူးရင့်မိပါ သတည်း။ ။
REF: COVID-19 & INDIA NEWS UPDATES
ကိုရင်သြ
